Aslında bu güne kadar ki filmleri arasında Cem Yılmaz’ın, üzerinde PR (tanıtım) olarak en fazla durduğu filmlerin başında Arif v 216. Buradan anlaşılacağı üzere diğer filmlerine göre daha düşük kaliteli bir film olacağını bekliyordum açıkçası. Ama yine de bir yanılma düşüncesi ile umutluydum
Hafta sonu filmi izlemek için sinemaya gittim. Salon tıklım tıklım doluydu. Çünkü bir Cem Yılmaz filmiydi Arif v 216. Televizyonlarda çok zamandır görünmeyen Cem Yılmaz, her programda boy gösterir oldu. Sabah programları, gece programları, talk showlar vb. Bir kadın programı kalmıştı ki çıkmadığı, onda da gördük kendisini. Ciddi bir tanıtım ile filmi vizyon öncesi hazırladı. E tabi buda kendisinin marifetleri arasında. Çünkü kendi filminin PR işini de kendi yapıyordu Cem Yılmaz. Aslında on parmağında on marifetli bir adam. Yapımcılık, yönetmenlik, senaristlik, showmenlik vb televizyonda aklınıza gelebilecek her şeyin üstesinden kıvrak zekası ve hazır cevaplılığı sayesinde gelebilecek birisi.
Bu kadar olumlu düşüncenin üstüne film hakkında maalesef bu kadar olumlu eleştiri yapamayacağım.
Çünkü bu güne kadar ki izlediğim Cem Yılmaz filmlerinin arasında en kötüsü diyebilirim. “İftarlık Gazoz” filminde de aynı düşüncelerdeydim ama bu sefer beklentileri çok üst düzeye çıkardı. Başta da dediğim gibi bu kadar reklam yapmasından aslında belliydi ama yine de beklentileri yükseltici fragman ve tanıtımlar yaptı. Bu da bende ve benim gibi düşünenlerde yanılıyor muyum acaba izlenimi oluşturdu.
Film de ne bir düzgün senaryo, ne düzgün bir efekt, nede kaliteli bir espri anlayışı vardı. Aslında oyuncu kalitesi çok iyi. Hatta filmin çok üstünde bir hal almış durumda. Oyuncular üzerine düşen görevleri fazlasıyla yerine getirmişler. Ama düzgün bir senaryo olmayınca onların çabaları da boşa gitmiş. Prodüksiyon kaliteli. Sonuçta en iyi ekipmanlar ve sağlam bütçeler ile çekilen bir film. Eskiye göndermeler ve dostuluk teması var. Ama ne ön plana çıkmış, nede yardımcı tema gibi kalmış. Belirsiz ve konusuz bir film gibi olmuş. Eskilere olan özlem ve dostluk belkide filmin en iyi konusu diyebilirim. Hele uçak sahneleri, ne espri anlayışına uygun nede gerçekliğe. Maalesef bu seferde olmamış.
Cem Yılmaz showmenliğe devam etmeli yada filmlerinde daha sağlam bir senaryo kullanmalı.
Filmi önerir misiniz sorusuna ise gidip kendiniz izleyin derim.
Ama sonrasında verdiğim paraya ve ayırdığım vakte yazık oldu demeyin.
Benden söylemesi.